اثر بازده هایِ درک شده گذشته، بر رفتار مالی سرمایه گذاران و سوگیری های روانشناختی به عنوان متغیر میانجی

در این پژوهش به بررسی اثر بازده های درک شده گذشته، بر معامله و ریسک پذیری افراد و استفاده از سوگیری های روانشناختی بعنوان متغیر میانجی، با استفاده از روشِ مدل سازی معادلات ساختاری-حداقل مربعات جزئی، پرداخته شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر سرمایه گذارن حقیقی هستند که درآذر ماه تا دیماه1396 به بورس اوراق بهادار تهران و کارگزاری های نزدیک بورس، مراجعه نموده اند. ابزار پژوهش پرسشنامه ای است که در بین  سرمایه گذاران توزیع گردیده و شاخص های قابل مشاهده پژوهش، با مقیاس 5 امتیازی لیکرت اندازه گیری شده اند. در این پژوهش در ایران برای اولین بار ، سوگیری های روانشناختی اعم از؛ اطمینان بیش از اندازه به خود، خوش بینی و گرایشات ریسکی بطور همزمان، بعنوان متغیر میانجی، وارد مدل پژوهش شده اند، تا رابطه غیرمستقیمِ بین بازده درک شده گذشته، و اقدامات سرمایه گذار، بواسطه سوگیری های روانشناختی بعنوان متغیر میانجی چندگانه، مورد بررسی قرار گیرند. نتایج بدست آمده نشان می دهند که سوی گیری های روانشناختی، رفتارهای مالی را تحت تأثیر قرار می دهند.